قرآن پیمایی سوره انبیا
13بهمن ماه 1394، مسجد امام علی علیه السلام
غرض از نزول این سوره مسئله ی نبوت است، یک سری مقدماتی از توحید و معاد هم گفته شده است.
اقْتَرَبَ لِلنَّاسِ حِسابُهُمْ وَ هُمْ فِی غَفْلَةٍ مُعْرِضُونَ (1)
اقترب للناس : حساب مردم نزدیک شد. نزدیک شدن زمانی مطرح نیست.
غفلت یعنی اینکه آن طور که باید و شاید حساب را قبول ندارند یعنی به صورت تفصیلی تصوری از قیامت و حساب و کتاب ندارند مثلا انسان 1 ساعت قبل از امتحانش با 5 روز قبل از امتحان متفاوت است و این یعنی ما تصور تفصیلی و اثر گذار نداریم.
آدم ها باید تذکر داده شوند.
ما یَأْتِیهِمْ مِنْ ذِکْرٍ مِنْ رَبِّهِمْ مُحْدَثٍ إِلاَّ اسْتَمَعُوهُ وَ هُمْ یَلْعَبُونَ (2)
2) لعب یعنی کار منظمی که هدفی ندارد مثل بازی بچه ها.
خانواده ها هنوز حقیقی نشده اند و پدر و مادر بودن بازیچه است، یعنی اگر نسبت ها تثبیت نشده باشد، روز قیامت از هم جدا می شوند: یوم یفر المرء من اخیه و..... .
یعنی به واسطه ی سنخیت است که اعضای یک خانواده کنار هم در قیامت خواهند بود مثلا حضرت سلمان به واسطه ی سنخیتش از اهل بیت می شود.
ادامه در فایل زیر قابل دریافت است.
